Th.N.Krabbe پزشک عکاس

Th.N.Krabbe

توماس نیئه گورد کرابه 1861 ـ1936

پزشک دانمارکی که در چند مرحله در گرینلند کار کرده بود، عکاس اماتور بود که در جوار کارش از طبیعت و مردم گرینلند عکسهای به یادمندنی و تاریخی را به ثبت رسانده است. در عکسهای این صفحه عکسهای متعلق به دوره 1891 تا 1906 را میبینید. این عکسها بعدا رنگ امیزی شده اند. 

 NukappiaraqThe boy Kale from

13.9.1908 

Ammassalimmi

1.91904

Ammassalimmi

31.7.1909

Thuletoqqami

Ilulissat Kirke 1906

Thule Station 

1909

Upernavik 

1909

Sisimuit

1897

Qaqortop

Kirstine Motzfeldt 14 år

1906

Ammassalik

1904

Nipusat Sund

1895

Qaarsuarsuk

1909

Qeqertarsuaq

1906

Uummannaq tæt ved Tuhle stationen

1909

Karin Rosback

fødselshjælpetske

Ilulissat

1909

Ammassalik

1904

Ummannaq

Fangeren Ihre

1909

https://www.youtube.com/watch?v=1TJhn5er2OQ

شکار نهنگ و شادمانی مردم

روزی آفتابی است، در دامنه کوهستانی شهرک کوچک "قاقاتاسواک Qeqertarsuaq" بوته های وحشی با رنگهای زرد و قرمز نوید رسیدن پائیز را میدهند. به همراه دوستی از آرامش دریا و صدای مرغ های دریائی که بر بالای سر قایق های ماهیگیری در انتظار طعمه میچرخند لذت میبرم که صدای شلیک گلوله های متمادی سکوت را میشکند. 9 قایق ماهیگیری از دور دست به سمت بندر در حرکتند و با شلیک تیر هوائی به دیگران مژده شکار نهنگ میدهند. نهنگ در لیست پستانداران در خطر انقراض قرار دارد به همین دلیل شکار آن محدودیت دارد. هر کشوری سهمیه ویژه ای برای شکار نهنگ دارد و هر نهنگی که شکار میشود باید با مشخصات کامل گزارش داده شود. در سرزمینی چون گرینلند که همواره شکار نهنگ مژده فراوانی و غذای کافی برای زمستان بوده است، گوشت نهنگ جایگاه مهمی در لیست غذائی مردمان دارد. شکار نهنگ برای مردم شور و شادی به بار آورد.

 آنچه که غم انگیز بود این بود که نهنگی که شکار شده بود، بار دار بود 

 

قایاق

قایاق بهترین یاور اسکیمو ها

قایاق که در زبانهای اروپائی به کا یاک تغییر نام پیدا کرده است، قدیمی ترین وسیله نقلیه اسکیمو ها است که در زندگی آنها نقش تعیین کنندگی داشته است. نکته جالب توجه این است که تلفظ قایاق در زبان گرینلندی خیلی شبیه تلفظ قایق در زبان فارسی است واین فرضیه که هر دو این نامها ریشه ترکی دارند وجود دارد. بدون شک ایده ساختن چنین وسیله ای در زمان خود به خاطر شرایط طبیعی و موادی که برای ساختن چنین وسیله ای در دسترس بوده است از نبوغ سازندگان آن خبر میدهد. هسته مرکزی این طرح بر این هدف استوار است که فردی که در قایاق مینشیند با آن یکی شود و قایاق نه تنها یک وسیله بلکه جزئی از اندام فرد شود. تنها در این یگانگی است که وقتی مرد اسکیمو در آن مینشیند تا به شکار فُک و یا نهنگ برود، قایاق را نه یک وسیله بلکه بخشی از بدن خود حس میکند و به عنوان اندامی از آن استفاده میکند. امروز در سراسر دنیا "کایاک" واژه ای است شناخته شده و کایاک راانی در کایاک هائی که با مواد مصنوعی ساخته شده اند یکی از ورزشهای شناخته شده است. ولی برای اسکیمو ها قایاق نه یک ورزش بلکه وسیلهای برای شکار و بقاء بوده است.  

کنود راسموسن

در شهر ایلی لوسات خانه ای کخ زاد گاه کنود راسموسن است تبدیل به موزه شده است. کنود راسموسن در سال 1879 در ایلو لیسات به دنیا آمد و در سال 1938در کپنهاک در گذشت. او در جمع آوری و ثبت افسانه های اسکیمو ها و اکتشاف مناطق قطبی همه زندگی را صرف کرد و امروز نوشته های او یکی از منابع معتبر اسکیمو شناسی است. در روز 22 ژوئن 2016 به دیدن موزه او رفتم و عکسهای زیر گوشه هائی از سیر تحول گرینلند در این موزه نمایش میدهد. در فرصتی دیگر بیشتر در این رابطه خواهم نوشت.

مسابقه سورتمه رانی

روز پنجم مارس 2016 در شهر ایلو لی سات مسابقه سورتمه رانی انجام شد تا پنج نفر اول در مسابقه کشوری در ماه آینده شرکت کنند. خوب به خاطر دارم زمانی که به دبستان میرفتم در کتاب جغرافی متن مختصری در رابطه با زندگی اسکیموها نوشته شده بود و اینکه در خانه های برفی زندگی میکنند. آن تصویر آرامش و زندگی بدون دغدغه را به نمایش میگذاشت. واقعیت زندگی در این شرایط آب و هوائی با تصویری که من در ذهن داشتم هیچ تشابهی ندارد. نبرد انسان با طبیعت در این خطه در وجود انسانها نهادینه شده است. سورتمه بخشی جدائی ناپذیر از هویت مردم این سرزمین است و تربیت سگهای سورتمه کار هر کسی نیست. سگهای سورتمه از نظر نژادی بین سگ و گرگ هستند و به هیچ وجه سگ خانگی نمیشوند. از نظر فیزیولوژی برای زندگی در این سرما تکامل پیدا کرده اند و بهترین یاور مردمان این دیار بوده اند در حمل و نقل، شکار و ماهیگیری. تماشای مسابقه سورتمه رانی و اینکه این مسابقه به شکلی یک  جشن مردمی است لذت خاصی داشت که فراموش نمیشود.